شانزدهم آذر: نبرد آزادی خواهان با استبداد

باید درتاریخ ثبت شود که امروز سه شنبه 16 آذر 1389سالگرد خروش دانشجوئی که طی 57 سال گذشته با تمامی تنگناها همواره گرامی داشته میشده وبهمین دلیل بنام روز دانشجو نامگذاری شده، امسال ودر چنین روزی تهران بوسیله نیروهای گوناگون جمهوری اسلامی با انواع واقسام ابزار وادوات جنگی و سرکوب به میدان جنگ بدل شده وهر بیننده ای را به شگفتی وامیدارد که در این کلان شهر چه میگذرد که رژیم  مدعی دارای امنیت با پشتوانه مردمی چنین لشکر کشی عظیم وگسترده ای را در سطح تهران مستقر نموده ودستور ولایت مطلقه برآنست که هر جنبنده ای که بخواهد از اینسوی خیابان به آنسو برود باید تفتیش شود که هدف اواز این جابجائی چیست.

 رژیم الهی - جنائی ولایت مطلقه فقیه کم نگذاشته و با نصب داربست و کشیدن دیاور برزنتی بر جلوی درب بزرگ دانشگاه تهران بگو نه ای عریان نماد خفقان و سرکوب ودیوار ومشت آهنین را با برزنت کشی بنمایش گذاشته است. ولی با همه این تمهیدات دانشجویان غیور ما در دروت دانشگاه دارند فریاد میزنند مرگ بر دیکتاتور. فریاد میزنند . دانشجو میمیرد ذلت نمیپذیرد.. غریو فریادشان فضا را میشکافد که دانشگاه زنده است. ماموران درمانده رژیم با اینکه تعداشان از شمارش بیرون است و به لباس گلادیاتوری و مجموعه آلات سرکوب مجهزند در این سوی دیوار آهنین یرزنتی ایستاده اند وچشم بر انبوه مردمی دوخته اند که بصورت انبوه از چهارراه پهلوی سابق وپارک دانشجو بسمت دانشگاه وبلعکس در تردد هستند و با خشمی مملو از نفرت براین این مزدوران نگاه میکنند  بسیاریشان زیر لب هم مشغول زمزمه هستند که نمیتواند زمزه ای خوش آیندی برای گزمه های حکومتی باشد. حجم جمعیت در حالی بدین گستردگی است که بسیاری از مردم بدلیل آلودگی هوا برخلاف میل باطنی شان نتوانستند در این جدال نابرابر اما بطور قطع پیروزی آفرین حضور بهم رسانند.

 همین حالا از مشهد خبر رسید که 500 نفر از دانشجویان در دانشگاه تجمع کرده و مشغول دادن شعار مرگ بر دیکتاتور و دانشجوی زندانی آزاد باید گردد هستند. در عین حالی که از دانشگاه تهران خبر رسید که اینتر نت دانشگاه بکلی قطع شده و امکان هرگون ارتباط غیر ممکن است در دانشگاه علم وصنعت هم مبادی های ورودی منتهی به این دانشگاه از سمت نارمک - میدان الغدیر - یادآوران وخیابان دلاوران مسدود گردیده که همین امر منجر به یک ترافیک سنگین در آن منطقه شده و رانندگان مدام مشغول بوق زدن ممتد بودند. در خیابان انقلاب و خیابان پهلوی سابق . میدان ولیعصر وبلوار کشاورز جمعیت زیادی بچشم میخورد که ماموران یونیفورم پوش و لباس شخصی مدام با هجوم وحمله در صدد متفرق کردن این جمعیت هستند. تمامی خیابانهای فرعی منتهی به خیابان انقلاب از سمت بلوار کشاورز عملا" مسدود گردیده و هر گونه رفت وآمد از سوی ماموران غیر ممکن شده و حتی برای ساکنین هم رفت وآمد بدشواری صورت میگیرد. بنا به خبری که یکی از دوستان از منطقه داده بود در خیابان ایتالیا که در ضلع شمالی دانشگاه تهران قراردارد دو خانم در زمامیکه داشتند بصورت پنهان از یک پنجره خانه ای عکس میگرفتند با هجوم ماموران به آن ساختمان مورد تهدید قرارداشتند که خوشبختانه اوباشان موفق به بازداشت آنها نشده اند. از قم هم خبقر رسیده است که اعتراضات در وسعتی کمتر از دانشگاههای دیگر صورت گرفته ولی با هج.م لباس شخصی ها دانشجویان متفرق شده اند . خبر رسیده است که حتی در حوزه هم اعتراضات جست هو گریخته دیده شده است که احتمالا" اخبار ویا کلیپ خبری آن منتشر خواهد شد.در دانشگاه تربیت مدرس هم وضعیت مشابه دانشگاه تهران است وانبوهی از نیروهای ضد شورش و اوباشان لباس شخصی در اطراف این دانشگاه مستقر هستند  وتمامی راهها را بسته اند تا جائیکه یک ترافیک سنگین در چهارراه دروازه دولت تقاطع سعدی و انقلاب و روزولت ایجاد شده و جابجائی موتور سواران لباس شخصی را تا حد زیادی غیر ممکن کرده است.در واقع امروز تهران بیک میدان جنگ بدل گردیده است که توصیف آن در قلم میسر نیست مگر در تصاویر که با احتمال زیاد تصاویری که توسط مبارزین گرفته شده میتواند چهره این میدان را بخوبی نشان بدهد.

 امروز 16 آذر 89 بار دیگر ولایت جهل وجور وفساد . تباهی دریافت که این آتشفشان از فوران فرو نخواهد نشست. این آتشفشان تا زمانیکه ریشه ظلم حکومت عقب مانده و متحجرانه ملایان را در شعله سوزان خود نسوزاند هرگز و هز گز خاموش شدنی نخواهد بود.  مرگ بر استبداد وذهبی  مرگ بر کلیت نظام ولاین مطلقه و مرگ بر اوباشان وآدمکشان اسلامی .    زنده باد آزادی و بر قرارباد دمکراسی.

 دوستان مبارز در سطح شهر و نقاط مختلف ودانشگاهها حضور دارند . چنانچه خبرهای جدید دریافت گردد طی گزارشات بعدی منتشر خواهد شد  16 آذر 89 ساعت 15/35     

 

خطرتقلیل سد کرج (( امیرکبیر)) در کنار آلودگی هوا

                          {{آرش – صبحی}}

مدتیست که موضوع آلودگی تهران به یک معضل بزرگ بدل شده و دولت بی کفابت ودرمجموع نظام غرق شده درفساد وتباهی جمهوری اسلامی بجای چاره اندیشی های علمی راهکار مقابله با چنین معضلی را در تعطیلی کشورجستجو میکند. آنهم نه روشهای حساب شده وکارشناسانه، بلکه بصورت کیلوئی وآنی. بدین معنا که احمدی نژاد در یک لحظه تصمیم میگیرد که بیانیه بدهد و اعلا م نماید که مملکت تعطیل است. جدای ازضرر وزیانهای کلانی که به اقتصاد نیم بند وبیمار کشور وارد میشود، وضعیت بگونه ای میشود که حتی خرده کاسبهای محلی هم با یک نوع بحران مالی مواجه میشوند که آنها نیز راه برون رفت ازچنین بحرانی را در گرانفروشی جستجو مینمایند وبهمین دلیل است که با هراعتراضی پاسخ میدهند، درمملکتی که هر روز تعطیل میشود ما باید ضرر وزیان خود را بنوعی جبران کنیم. این مسئله را که مطرح میکنم نه یک فرضیه که یک حقیت آشکار است ونگارنده در چندین مورد با چنین پاسخهائی مواجه بوده ام که اعتراض هم بی اثر بوده است.

درحال حاضرنرخ اقلام مصرفی و خوراکی بصورتی روزانه سیر صعودی پیدا کرده تا جائیکه نرخ یک شانه تخم مرغ به 4000 هزار تومان، نرخ یک کیلو گوجه فرنگی تا 5000 هزار تومان بنا به تناسب موقعیت محلی. نرخ یک کیلو خیار تا 2500 تومان. یک کیلو سیب زمینی 1200 تومان. یک کیلو پیازبین 800 تا 1050تومان و... نرخ کرایه که عمدتا" بوسیله مسافرکشهای شخصی صورت میگیرد تا 30 در صد رشد را نشان میدهد ودلیل آنهم همانا تعطیلی های بگفته مردم احمدی نژادی است. راننده ای میگفت وقتی باید در هفته فقط سه روز کارکنیم، باید قادر باشیم که مخارجمان را تامین کنیم. وهمه اینها در شرایطی است که دود همه این سوء مدیریت ها وبی کفایتی ها وعدم توجه به نیازهای شهری آنهم در تهران 12 تا 15 میلیونی که ناوگان عمومی از اولویتهای اولیه آنست و این مسئله با لجاجت احمدی نژاد با شهرداری و مدیریت مترو روز بروز تشدید میابد، دودش بچشم مردم میرود.

دراین میان معضلات پنهان یا بدور ازچشم مردم وجود دارد که شهروندان تهرانی و اصفهانی و شیرازی ودریک کلام مردم بی خبرنگه داشته شده از آن بکلی بی خبرند، که عمده ترین آن مسئله آب شرب سالم وتصفیه شده میباشد.

چندی پیش مطلبی نوشته ومنتشر نمودم با عنوان سد امیرکبیر درآستانه خشکیدن . متاسفانه درفاصله زمانی آن مطلب تا امروز که این سطوررا مینویسم میتوانم ادعا نمایم که میزان ذخیره آب پشت سد امیرکبیر یا همان سد کرج اززمان انتشار آن مطلب تا به حالا بیش ازدوبرابرگذشته تقلیل یافته تا جائیکه میتوان درنقاطی از این سد جزایرکوچکی را که هرگزاز زمان ساخت این سد دیده نشده بودند را بوضوح مشاهده نمود. این بدان معناست که ذخیره پشت این سد شاید به یک چهارم وشاید هم کمترتقلیل یافته واگر وضعیت جوی به همین صورت تداوم یابد باید بزودی منتظرآن باشیم که حتی آب لازم در پشت سد قادرنباشد که توربینهای نصب شده در دریچه های خروجی سد را بحرکت درآورند که آنهم معضل دیگری بر معضلات خواهد شد، واین یعنی خشکیدن سدی که روز و روزگاری آب تهران را تامین میکرد آنهم آبی که درایران وجهان بلحاظ کمی و کیفی وگوارا بودن زبان زد خاص وعام بود.

برای اینکه بشود این بنظرمن فاجعه زیست محیطی را بصورتی ملموس درمعرض دید وقضاوت مردم قرارداد به تصاویری که درمورخه 25ابان ماه 89 از وضعیت ذخیره آب این سد وکوههای سیاه رنگ مانده اطراف آن که در حقیقت منابع تامین آب این سد میباشند تهیه شده توجه کنید. شاید بتوانیم به عمق چنین فاجعه عظیمی پی ببریم.

ذکر این نکته ضروری بنظر میرسد که اگرواقعا این آبهای بطری معدنی وجود نمیداشت، بلاتردید باید بپذیریم که تامین آب تهران بیک بلای انسانی بدل میشد که میتوانست گروههای زیادی ازشهروندان تهران وکرج وحاشیه پر جمعیت این کلان شهرهارا با مشکلاتی بسیارجدی وجبران نا پذیر مواجه سازد. وجالب اینست که دولت فاسد اسلامی حتی کلامی دراین مورد اطلاع رسانی نمینماید ومردم درجریان نیستند که چه فاجعه بزرگی درراه است. به تصاویر نگاه کنید. با ایبن تذکر که سطح آب با اندازه گیری که توسط اکیپ خودمان صورت گرفت چیزی نزدیک به هشت متر و35 سانتی متر پائین ترازاستاندارد ذخیره تکمیلی قراردارد.  

ایران/11/آذر/89